chłop przy porodzie

bywalec1 napisał:Przejrzalem (pobieżnie) posty Caroline i nie zauwazylem w nich nic niestosownego. wypowiadała sie wyrażiscie by nie powiedzieć napstliwie na temat dzieci przy komputerze - ale wg mnie w granicach dopuszczalnej forumowej polemiki.
Osobiście jestem zdania że jeśli coś do kogoś mamy na forum to lepiej sformułowac to wprost a nie sekować adwersarza "smrodkami". Biore jednak poprawkę na to że jestem facetem a wiec stworzeneim dość mało skomplikowanym więc być może nie mam racji...
A poza tym..... znów zeszliśmy z tematu

No właśnie przejrzałeś tylko pobieżnie i na pewno nie wszystkie a było ich trochę i to bardziej napastliwe i niestosowne !

Mama i corcia napisał:I zejdzmy juz z tego tematu bo sie tylko denerwuje niepotrzebnie.

Słusznie! Zejdźmy!

Rozmawiajmy dalej o tatusiach przy porodzie

Mama i corcia napisał:I zejdzmy juz z tego tematu bo sie tylko denerwuje niepotrzebnie.

Pewnie nie ma sie co denerwowac

Mama i corcia napisał:I zejdzmy juz z tego tematu bo sie tylko denerwuje niepotrzebnie.

A mi sprawia to ogromna frajde ze jakas tam podrzedna zakompleksiona lala denerwuje sie z mojego powodu.
Ale niestety tu widze takie troche przewiane umysly, ktore tego nie zauwazaja Hahaha

Pozdrawiam wszystkich z priv-a, my juz wiemy o co chodzi ;)

Ja też pozdrawiam wszystkich z Twojego priv-a bo wiem kto z Tobą pisze i stwierdzam że jesteście siebie warci

A wracając do tematu to stwierdzam że nie wyobrażam sobie bym teraz rodziła bez swojego męża dla mnie jest największą podporą .Zresztą On też mi powiedział że nie zostawi mnie samej był przy pierwszym porodzie i będzie przy drugim

mama33 napisał:Ja też pozdrawiam wszystkich z Twojego priv-a bo wiem kto z Tobą pisze i stwierdzam że jesteście siebie warci

Tak tak, tez uwazam ze jestesmy siebie wszyscy warci.

bardzo bym chciala zeby maz byl ze mna przy porodzie
niestety u nas przy cesarce to niemozliwe
a potem tez nie moze rodzina wchodzic na odzial dopiero jak wyciagnal cewniki to mozna wyjsc do rodziny
ale pielegniarki nie zajmuja sie wtedy juz dziecmi

Caroline napisał:

Mama i corcia napisał:I zejdzmy juz z tego tematu bo sie tylko denerwuje niepotrzebnie.

A mi sprawia to ogromna frajde ze jakas tam podrzedna zakompleksiona lala denerwuje sie z mojego powodu.
Ale niestety tu widze takie troche przewiane umysly, ktore tego nie zauwazaja Hahaha

Pozdrawiam wszystkich z priv-a, my juz wiemy o co chodzi ;)

KOCHANIUTKA WYDAJE MI SIĘ ŻE TO TY JESTEŚ NAJBARDZIEJ ZAKOMPLEKSIONA Z NAS WSZYSTKICH
Nie masz poparcia wśród swoich bliskich i próbujesz się wyżyć na zupełnie niepotrzebnych osobach .... na tym forum mam prośbe znajdź może inne ciekawsze miejsce ...
i zapamiętaj jedno że żaden komputer nie jest anonimowy!!!

No i zaproszona przez Bywalca, wpadłam i na to forum i opiszę jak to było w naszym przypadku.
Mój mąż to niestety z tego gatunku, co się wszelkiej kwi i temu podobnych widoków boi panicznie i jak chociażby sobie palca skaleczę przy krojeniu chleba to on zamiast mi pomóc bo tryska po całym świecie to on się blady robi i ucieka.....
Dużo czasu musiało upłynąć zanim przekonał się do porodu rodzinnego, ja osobiście specjalnie go nie zachęcałam, stwierdziłam że skoro nie chce to go zmuszać nie będę. Poza tym sama doszłam do wniosku, że może lepiej żeby mnie nie oglądał w takim stanie.
Wszystko się zmieniła jak poszliśmy do szkoły rodzenia. Tam obejrzeliśmy kilka "ostrych" filmów z przebiegu porodu, takich hardcorowych, gdzie widać duuużo więcej niż w rzeczywistości widzi facet przy porodzie. Po tych filmach myślałam, że teraz to już mojego męża wołami tam nie zaciągnę, ale nie
Powiedział, że w sumie te filmy nie zrobiły na nim większego wrażenia, po kilku scenach stwierdził tylko, że już mu się nawet znudziło na to patrzeć. Na szkole rodzenia dużo fajnych i ciekawych rzeczy się dowiedział, spodobało mu się bardzo.
No i ku mojemu wielkiemu zaskoczeniu stwierdził, że pójdzie ze mną i im bliżej było do porodu był tego co raz bardziej pewien.
Tak na prawdę, wbrew powszechnemu przekonaniu, facet prawie nic nie musi widzieć. Najczęściej stoi za kobietą albo obok i ma ją wspierać, a jak chce i ma ochotę to sobie może popatrzeć jak dzidek wychodzi, wszystko zależy od niego co chce widzieć.
Ja rodziłam 9 godzin, po czym wzięto mnie na cesarkę, przy której męża już niestety nie było, bo go nie wpuścili.
Ale przez te 9 godzin, mąż zobaczył może kilka plam kwi w wodach płodowych, które ze mnie wypływały jak skakałam na piłce, sam nawet je ścierał z podłogi. Byłam w szoku, jak się zachowywał, a powiem szczerze miałam obawy co do tego jak on to wszystko przyjmie, jak zareaguje, ale jak widać nie znałam do końca swojego własnego męża ;)
Krzyczałam wniebogłosy bo strasznie mnie bolało, a on trzymał mnie za rękę i uspokajał i pomagał skupić się na oddychaniu a nie na bólu ;) Był dla mnie prawdziwym oparciem,i to w dosłownym tego słowa znaczeniu, w bólach jak już nie mogłam stać o własnych siłach to wisiałam na nim, a on mnie podtrzymywał. Sam stwierdził po wszystkim, że nie wyobraża sobie jak kobiety mogą rodzić same. Żałowałam trochę później, że nie widział Oli jak ją wyciągali, ale zaraz jak tylko wyjechała z sali operacyjnej to ją zobaczył, była opatulona i tylko te wielkie, otwarte oczy było jej widać, od razu się w niej zakochał ;)
Także, facet przy porodzie to moim zdaniem podstawa, w tej chwili nie myśli się o tym, że kobieta czerwona, zmęczona, zła na cały świat, niepomalowana itp itd, mądry facet tego nie zauważa, nie jest to w takim momencie najważniejsze.
Ale jak pisałam już wcześniej, nic na siłę, jak nie chce to nie.....

ja świezynka w tym temacie sie popłakałam jak przeczytałam

oczywiscie dla
Madzioreczka
ps lubie Rzeszowiaków:))moj Tesc pochodzi z tamtych stron przyjaciólki mąż i kolezanka z pracy naprawde fajni ludzie

Dzięki Izula, Rzeszów to super miasto, mieszkam tu dopiero 2,5 roku, ale już zdążyłam się tu zadomowić na dobre
Świeżynka w tym temacie, to co robi ten śliczny dzidziuś na zdjęciu ?

Ja bardzo chcialam zeby moj maz byl przy mnie ale niestety miałam nieplanowana cesarke i nic z tego nie wyszło szkoda

Ja tez chciałam mojego pieknego miec ze soba lecz mu sie upiekło!w poniedziałek pojechał rano do pracy a ja we wtorek rodziłam!stwierdziłam do niego tylko tak:ze jak chce drugie dziecko to tylko i wyłacznie jak obieca ze na sto procent bedzie ze mna przy porodzie!dziś wiem ze bardzo potrzebna jest bliska osoba a nawet nie musi byc bliska!mnie szlak trafiał jak leżałam zwijajac sie z bólu a moja pani położna co odbierała poród siedziała przy biurku i cos sobie pisała!biłam rekami w łóżko z bólu a jak ona podchodziła chwytaąłm ja delikatnie za dłoń~!

Jak ja rodziłam, to lekarz i położna przybiegali tylko jak, która głośniej krzyknęła z bólu.... a tak to pewnie nikt by nie przyszedł. Moja koleżanka jak rodziła sama, to położna sobie gdzieś poszła, dopiero przybiegła jak ta zakrzyczała i się okazało, że już było główkę widać, jeszcze trochę i sama by urodziła.....
Moja położna jak już pisałam była mega nie uprzejma, krzyczała na mnie jak ja zwijałam się z bólu, pewnie już zapomniała jak sama rodziła "nie pamięta wół jak cielęciem był..." także wszędzie jest tak samo, chyba że się zapłaci i rodzi w prywatnej klinice...ehhhhh

hmm? prywatna klinika?Z tego co sie orientuje przy zagrozeniu zycia,zdrowia matki lub dziecka i tak trzeba przewieść ich do szpitala z powodu braku odpowiedniego sprzetu i tak dalej!a co do porodu i połoznej to zwyczajnie pewnie to jest kwestia szcześcia na kogo sie trafi!dobra kobieta czy wredna suka!

ja nie płaciłam a położne miałam super!! może nie biegały na każde moje "zająknięcie"- no bo w końcu od tego chłopa miałam- ale dużo mi pomogły i jestem bardzooo zadowolona