Czy Waszym zdaniem oddanie bliskiej osoby do domu opieki to coś złego?

Czy Waszym zdaniem oddanie bliskiej osoby do domu opieki to coś złego?

Panuje takie określenie jak "dom starców" czy "umieralnia", a ja zetknęłam się dwukrotnie z miłym, ciepłym miejscem, które zapewniało opieką non stop.
Miałam w rodzinie taki przypadek i nie uważam, żeby to była zbrodnia.

A Wy? co sądzicie?

Wszystko zależy od okoliczności ,sytuacji rodzinnej.Jest to zawsze trudna decyzja -czy dom opieki,czy inna forma opieki nad chorą osobą .Są dobre i złe strony podejmowanej często decyzji o umieszczeniu bliskiej osoby w takim miejscu.Ja miałam taką sytuację -już był załatwiony pobyt w Domu Opieki,a określę to tak"ruszyło sumie"bliską osobę i przyszywana babcia została po śmierci swojego syna w domu-zmarła 2 tygodnie po nim.Ale szczęśliwa ,bo w własnym domu.....Dla mnie była by to trudna decyzja do podjęcia..czy dom ,czy dom opieki..Raczej własny dom

Co do zasady uważam że najlepiej jest gdy stary czowiek dożywa swoich dni przy rodzinie. Jest w życiu czas gdy jesteśmy dziećmi i rodzice dają na z siebie wiele - swój czas, pracę, milość, ciepliwość....Krótko mowiąc swoje zycie!
Ale przychodzi tez czas że sami wymagaja opieki i wtedy rzeczą naszą, dzieci jest im za tę milość odpłacic tym samym.
W moim przypdku bylo tak: moi rodzice obje "zawinęli się" dość szybko Najpierw mama. Zmarla po kilku dniach pobytyw szpitalu pod respiratorem. Potem ojciec byl pod naszą opieką choć dobrze się trzymali mieszkal samodzielnie. Ja bywalem u niego 2-3 razy w tygodniu a wniedzielę wszyscy jeździliśmy do niego z obiadem lub zabieraliśmy do siebie. zmarl po 2-tygodniowym pobycie w szpitalu na raka.

W ub. roku preżywaliśmy gehenne z teściem. Fizycznie trzymał się jeszcze jako tako ale głowa wysiadla kompletnie. Kosztem wielkiego wysilku zapewnialiśmy miu opiekę w domu (mieszkaliśmy wtedy razem). Było naprawdę ciężko, nocne wstawanie jak do niemowlaka...
Umocnienem dla mnie byly slowa Pisma:

"Synu, wspomagaj swego ojca w starości,
nie zasmucaj go w jego życiu.
A jeśliby nawet rozum stracił, miej wyrozumiałość,
nie pogardzaj nim, choć jesteś w pełni sił.
Miłosierdzie względem ojca nie pójdzie w zapomnienie,
w miejsce grzechów zamieszka u ciebie.
W dzień utrapienia wspomni się o tobie,
jak szron w piękną pogodę, tak rozpłyną się twoje grzechy.
Kto porzuca ojca swego, jest jak bluźnierca,
a przeklęty przez Pana, kto pobudza do gniewu swą matkę. "
Księga Madrości Syracha 3, 12-16

Usiłowaliśmy zalatwić mu na dzień opiekę pielęgniarską bo nie można bez końca brać urlopow i zwolnień. Kiedy się udalo teść nieoczekiwanie zmarł w obecnosci córki(czyli mojej żony) i naszej młodszej corki.

Ale są też sytuacje jeszcze trudniejsze. Np. gdy chory potrzebuje całodobowej opieki medycznej i rodzina nie jest w stanie mu jej zapewnić. Wtedy dom opieki jest jedynym wyjściem. Domy są bardzo różne - jedne zapewniają naprawdę dobra opiekę; inne zasługuja na miano "umieralni".
Zawsze jdnak trzeba pamietać by bliska osobe maksymalnie często odwiedzać bo najgorszejest umierane w samotności....

hmm..to bardzo trudne pytanie...
Gdy byłam dzieckiem a pózniej nastolatka przechodzila przez cos takiego w domu.Najpierw jedna babcia dożyła swych dni u nas a po jej smierci druga..Okres ten wspominam bardzo zle ,pierwsz babcia z silna miażdżycą,,krzyki przez okno w nocy ze ja mordują,ze prąd pod dywan jej podłączamy,ze głodujemy,robiła pod siebie albo biegala z nocnikiem po mieszkaniu..wstyd było kogokolwiek zaprosic..szczególnie chłopaka,a gdy ma sie naście lat ciężko też tłumaczyc takie rzeczy..Obiecałam sobie jedno,ze jesli ja dożyje starosci,nie mam zamiaru byc ciężarem dla własnych dzieci .

aga_nes napisał:hmm..to bardzo trudne pytanie...
Obiecałam sobie jedno,ze jesli ja dożyje starosci,nie mam zamiaru byc ciężarem dla własnych dzieci .

A masz jakis pomysl jak to zrobić???
Poza tym - na starość optyka się nieco zmienia. Moi rodzice mieli takie samo podejście- skądinąd bardzo dobre ale pewnych ograniczeń sie nie przeskoczy...

ja myślę, że jeżeli nie można zapewnić komuś opieki w domu to dom opieki jest jedynym sensowym wyjściem.
Przecież w takich domach są pielęgniarki, lekarze i w razie co niosą pomoc, a tak, to wiadomo, że ciężko siedzieć w domu 24/h na dobę jeśli się pracuje, ma dziecko czy temu podobne

poza tym znam dwoej ludzi, którzy chętnie przeprowadzili się do takiego domu (małżeństwo) bo zdawali sobie sprawę, że tylko tam dostaną fachową opiekę. Rodzina ich odwiedza, razem spędzają święta itp.

Także wszystko zależy od okoliczności!

maja teściowa oddała swoją mame do takiego domu nie miala wyjścia ani warunków w domu ona mieszka w dwu pokojowym mieszkaniu z mezem i synem przy czym drugi pokoj jest malutki pozatym tesciowa z teściem pracuje a babcia potrzebuje opieki non stop co prawda była troszke w domu ale pielegniarka mogła przychodzic tylko na 3 godziny dziennie i to na koszt mamy opieka społeczna nic nie pomogła umyła rece ten czas był straszny teściowa z pracy leciała do babci zeby nie była sama i po miesiącu wyglądala jak cień nie mieli wyjścia dodam ze mama probowała opiekowac sie swoja mama ale zadne z pozostałego rodzeństwa nie wykazało żadnej inicjatywy ani zainteresowania co siedzieje z ich mama dla mnie jet to niedopomyslenia. Wydaje mi sie ze są okoliczności że ludzie nie maja wyjścia i musza oddac bliska osobe do takiego domu, tam maja opieke non stop, dodam jeszcze ze teściowa jeżdzi do babci co 2gi dzień a dwaj synowie nawet nie zadzwonia zeby spytac sie co u mamy

No niestety ludzie nie zawsze chętnie opiekują się staruszkami oddanymi do takich domów.
Ja mam w rodzinie dwa przykłady: jeden dobry a drugi zły.
Pierwszy: małe mieszkanie, rodzice i 2 dzieci plus chora babcia.
Zamieszkała w domu opieki i wszystkim, absolutnie wszystkim żyje się lepiej. Babcię my też często odwiedzamy.
Drugi: dom, tylko oni dwoje, dobre zarobki i .... kariera... imprezy itp.
Też babcia oddana do domu opieki i ... zapomniana. To już dalsza rodzina ale szokuje mnie to do dziś. Właśnie w zeszłym tyg tam byliśmy (w tym domu opieki) i babcia starsznie się żaliła...
Ale nei na warunki czy coś, tylko na brak kontaktu ze swoimi dziećmi.

Właśnie czasami tak jest że jak oddadza osobe do takiego domu to zapominaja o niej jak by nie istniała to jaest najgorsze dla takiej osoby nie dosc ze jest w obcym miejscu to jeszcze rodzina jaej nie odwiedza

u nas jest malo miejsca ale nie pozwoliłabym oddac nikog do tomu starcow cczy jak to tam wzą sa domy i domiska nie zawsze sie jednak wie co sie tam dzieje po drugie nie pozwoliloby mi sumienie moja bratowa chciala oddac moja matke do domu starców zeby sie pozbyc jak to nazwala kłopotu od tej pory mama mieszka u siostry a z bratowa i bratem nie utrzymuje kontaktów miedzy innymi przez wlasnie to zdarzenie nawet gdybym miala spedzac z matka 24h w jednym pokoju wole to niz jakby umierala w samotnosci.... taka jestem poprostu matce za te nerwy tez sie cos nalezą noce nieprzespane i krzyki czy my nie robilismy tego samego tylko jako niemowlaki trudno tez sie z nami mecza i jakos dała rade dlaczego nie mamy sie odplacic tą samą miłościa??...

Może i dobra jest opieka w takim ośrodku i dobre warunki ale ja gdybym zrobiła to swojej mamie to chyba bym jej złamała serce i sobie przy okazji też! Nie mogłabym tak postąpić wiedząc jak się poświęcała dla mnie i dla reszty rodzeństwa! Kocham ją i na pewno gdy zacznie potrzebować opieki to ją otrzyma ale ode mnie i od mojego męża!

Nieznajoma napisał:u nas jest malo miejsca ale nie pozwoliłabym oddac nikog do tomu starcow cczy jak to tam wzą sa domy i domiska nie zawsze sie jednak wie co sie tam dzieje po drugie nie pozwoliloby mi sumienie moja bratowa chciala oddac moja matke do domu starców zeby sie pozbyc jak to nazwala kłopotu od tej pory mama mieszka u siostry a z bratowa i bratem nie utrzymuje kontaktów miedzy innymi przez wlasnie to zdarzenie nawet gdybym miala spedzac z matka 24h w jednym pokoju wole to niz jakby umierala w samotnosci.... taka jestem poprostu matce za te nerwy tez sie cos nalezą noce nieprzespane i krzyki czy my nie robilismy tego samego tylko jako niemowlaki trudno tez sie z nami mecza i jakos dała rade dlaczego nie mamy sie odplacic tą samą miłościa??...

Nieznajoma autentycznie przeszły mnie ciarki jak czytałam co napisałaś!
w zupełności się z Tobą zgadzam

Nieznajoma napisał: moja bratowa chciala oddac moja matke do domu starców zeby sie pozbyc jak to nazwala kłopotu od tej pory mama mieszka u siostry a z bratowa i bratem nie utrzymuje kontaktów miedzy innymi przez wlasnie to zdarzenie

Nieznajoma to jest okropne co piszesz czy twoja bratowa az tak długo mieszkała z twoja mama ze sie tak bardzo nia zmeczyła i chciala jej pozbyc? a co twoj brat na to...chcial sie zgodzic? przeciez to tez jego matka?
wiadomo ze im ludzie starsi to zmieniaja sie ale trzeba myslec tez o tym, ze my tez kiedys bedziemy w ich wieku i wystarczy pomyslec co my czulibysmy na ich miejscu w domu opieki.
jestem w stanie zrozumiec ludzi ktorzy oddaja swoich bliskich do domow opieki lub hospicjum ale wtedy gdy wymagaja oni opieki 24 godziny na dobe a najblizsi nie moga im tego dac bo np. pracuja oboje ale ich stan zdrowia na to nie pozwala,

są sytuacje kiedy tak trzeba bo jest to najlepsze wyjscie dla wszytkich

moja mama ma dopiero 64 lata i czuje sie bardzo dobrze fakt faktem chodzi do lekarza i itp ale to w tym wieku normalne cisnienie itp nie ma problemów ze serce kiedys miała nerwobóle ale jak sie z tamtad wyprowadziła to z czasem przeszło mój brat popierał zone i twierdzil ze rak bedzie dla niej dobrze......

Majka napisał:są sytuacje kiedy tak trzeba bo jest to najlepsze wyjscie dla wszytkich

nie wnikam w te sytuacje ja po prostu bym tego nie zrobiła !

Majka napisał:są sytuacje kiedy tak trzeba bo jest to najlepsze wyjscie dla wszytkich

najlepsza to chyba dla samych młodych bo wątpie ze najlepsza dla starszych osób mimo ze czasmi starsi nie chca nam wadzic to tylko wiedza co tak naprawde czuja nie chca zebysmy sie nimi klopocili itp ale swój zal na pewno maja ...

powiem Wam, że patrząc na swoich rodziców i na to ile nam czasu poświęcali i ile nam dali miłości to nie potrafiłabym ich oddać do żadnego domu opieki. teraz rodzice opiekują się chorą babcią. trzeba przy niej wszystko robić. karmić przewijać i.t.d. mimo to widze jak rodzice do niej rozmawiaja ile dają jej czułości - tego żaden dom opieki nie zapewni. zapewnili jej kobietę która przychodzi do niej nie ma ich w domu. Gdy rodzice wyjechali na tydzień ja z siostrą opiekowałam sie babcią i wiem jakie to ciężkie i podziwiam ich i dlatego nigdy ich nie oddam do domu opieki.
rozumiem że różne są sytuacje i niektórzy po prostu nie mają wyjścia ale uważam że najpierw należy robić wszystko żeby uniknąć oddania własnych rodziców.

ale ja miałam na mysli wtedy gdy sa przewlekle chorzy a nie poprostu starsi i kłopoty np z cisnieniem (jakos zle sie wyraziłam),bo w sumei to było pytanie takie i takie w zaleznosci od sytuacji

dagolis no widzisz jakie to ciezkie a pwoiedzmy dałabys sobie rade tak zajmowac w tym momencie przy malutkim dziecku ?bo niestety opieka całodniowa płatna jest starsznei droga min dwie kobiety ,jezeli bys najeła jedna ty byłabys druga to mowa np o drugim dzieku by nie wchodziął nawet w rachube bo nie dałabys rade dzwigac w ciazy.No chyab ze kogos stac na płatna opieke całodobowa wiec wtedy pewnie mniej osob szczegolnie przewlekle chorych byłoby oddawanych -niestety taka prawda :(

Jezeli ma sie warunki zeby opiekowac sie taka osoba i wziasc ja do siebie to czemu nie ,ja osobiscie nie czulabym sie na silach zeby opiekowac sie chora osoba ,ktora potrzebuje 24 na dobe opieki i obojetnie czy to mialby byc ktos z rodziny nie wiem moze podchodze do tego zbyt egoistycznie bo nigdy nie mialam takiej prawdziwej kochajacej rodziny dla ktorej czlowiek sie poswiecic potrafi i dlatego takie czy inne podejscie ale kiedys tez rozmawialam z m na ten temat jego i mojej mamy i mu powiedzialam ze dla mnie takie cos nie odgrywa zadnego znaczenia ze nie bede sie opiekowac matka a juz na pewno tesciowa itd na starosc ,postaram sie w miare mozliwosci zatroszczyc o jakis dom starcow i tyle .
Ja tez chce miec rodzine i zyc moze i kiedys sie przeciwko mnie obruci i bede tego zalowac ale niestety zycie mnie tak a nie inaczej nauczylo .
Ja musialam zawsze liczyc sama na siebie ,teraz z m jestesmy we dwoje i robimy wszystko dla nas bedzie dziecko bedziemy robic dla dziecka ,rodzina ze strony m jest ok ale najlepiej tak na dystans wtedy nie ma spiec
A co jeszcze dobrym rozwiazaniem jest ,jesli kiedys wybudujemy dom i bedzie duzy to jasne moge wziasc matke czy tesciowa do siebie i postarac sie o jakas opiekunke ,ktora bedzie dzien i noc

Jestem tego zdania co m.in. Nieznajoma i Mama33.
Nie wyobrazam sobie oddania rodzicow (moich jak i meza) do domu starcow czy opieki. Uwazam, ze zawsze jest jakies rozwiazanie, opiekunka, pielegniarka itp.
Moi rodzice tak samo opiekowali sie rodzicami mojej mamy. Najpierw ciezko chorym dziadkiem, ktory ostatnie dlugie miesiace spedzil w lozko, a potem kilka lat moja babcia, ktora oprocz tego, ze lezala w lozku byla zupelnie niewidoma. Babcia byla u siostry mojej mamy, a moja mama codziennie po pracy jechala do niej i siedziala tam do wieczora, pomagala przy myciu, karmieniu, zmianie opatrunkow, robieniu zastrzykow. Nigdy z jej ust nie slyszalam slowa narzekania, a miala przeciez w domu jeszcze nas - dwoje dzieci.

My mowiac o domu opieki mamy zazwyczaj na mysli osoby starsze lub chore, a co w przypadku jakby sie cos przeytrafilo naszym mezom, zonom, dzieciom? To taka sama sytuacja.

W zyciu bym tego nie zrobila!

aminka napisał:Jestem tego zdania co m.in. Nieznajoma i Mama33.
Nie wyobrazam sobie oddania rodzicow (moich jak i meza) do domu starcow czy opieki. Uwazam, ze zawsze jest jakies rozwiazanie, opiekunka, pielegniarka itp.
Moi rodzice tak samo opiekowali sie rodzicami mojej mamy. Najpierw ciezko chorym dziadkiem, ktory ostatnie dlugie miesiace spedzil w lozko, a potem kilka lat moja babcia, ktora oprocz tego, ze lezala w lozku byla zupelnie niewidoma. Babcia byla u siostry mojej mamy, a moja mama codziennie po pracy jechala do niej i siedziala tam do wieczora, pomagala przy myciu, karmieniu, zmianie opatrunkow, robieniu zastrzykow. Nigdy z jej ust nie slyszalam slowa narzekania, a miala przeciez w domu jeszcze nas - dwoje dzieci.


My mowiac o domu opieki mamy zazwyczaj na mysli osoby starsze lub chore, a co w przypadku jakby sie cos przeytrafilo naszym mezom, zonom, dzieciom? To taka sama sytuacja.

W zyciu bym tego nie zrobila!

wzruszyło mnie to co napisalas zwlaszcza ze wziełaś pod uwage tego czego ja nie uwzględnilam męża i dzieci wlasnie co wtedy ??? przeciez rodzice to też rodzina najbliższa jakby nie bylo bez nich nie byloby nas na tym świecie i powiem wam ze mnie tez życie nie rozpieszczało mam wielki szacunek do matki ze sama wychola 6 dzieci gdy ojciec byl alkoholikiem i znecal sie nad cała rodzina ale mimo wszystkoz zuplywem czasu nauczylam sie z tym życ przebaczyłam mu i jego równiez mimo wszystko bym nie oddala do domu starców jest dla mnie obcym czlowiekiem prawie ale nie potrafiłabym moze dzieki własnie takiemu a nie innemu życiu nauczylam sie pomagac ludziom jak tylko moge i potrafie ........sama nie chciałabym byc oddana i nigdy tego nikomu nie zrobie......

aminko masz ciacho równiez i ode mnie bo sie wzruszylam bardzo :*

Moja matka byla alkocholiczka ja wszystko co pamietam z dziecinstwa zwiazane z moja matka to to ze wiecznie byla pijana lub tygodniami jej nie bylo w domu :( nigdy mnie nie uwazala i nigdy nie odczulam od niej milosci .Poszlam z domu jak mialam nie cale 15 lat od meza nauczylam sie co znaczy kochac kogos co znaczy cieplo i miec kogos .
Wczesniej tego nie znalam
Ojca poznalam jak mialam 18 lat bo go na wlasna reke odnalazlam ,jako dorosly czlowiek nie potrafilam tak poprostu go pokochac bo przez 18 lat go nie bylo .
Matka przestala pic jak sie okazalo ze ma raka w glowie operacja za operacja udalo sie przezyla ,poznala frajera "ojczyma" tez pil ale zaczely sie problemy z zoladkiem i przestal .
Matka poszla do niego a ja bylam jej obojetna ,nie interesowala sie co robie czy jestem zdrowa czy mam co jesc :(
Nieraz spacerujac po miescie sie spotkalysmy a ona udawala ze mnie nie widzi i przechodzila na druga strone :( mielismy dom na wsi pol nasze pol ciotki dom sprzedali ciotka na 2 corki podzielila a ja sie dowiedzialam od znajomych o sprzedarzy jak juz kasy nie bylo bo wszystko przetrwonili .
Kiedys jak jeszcze babcia zyla to mi powiedziala ze jak bylam niemowlakiem to mialam dlugie czarne wlosy i okragle duze oczy i ze bylam jak lalka ,matka i babcia pojechaly do miata na zakupy ze mna w wozku a ze wtedy duzo cyganow w Jeleniej bylo -mieszkalo jeden jakis zaproponowal mojej matce dolary za mnie i gdyby nie babcia ona by mnie oddala bo dolary :( sorry dziewczyny ale nie dalabym rady sie kims takim opiekowac za bardzo boli ,jasne trzeba wybaczac ale te wspomnienia i zal tego nie mozna wymazac .

Jak bym miala normalna rodzine ,kochajaca itd to tez by mi sumienie niee pozwolilo matki lub kogos mi bliskieg ooddac ale ci ludzie " ta niby moja rodzina" to zadna rodzina .
A m bym sie opiekowala i on o tym wie .
Mial wypadek samochodowy kupe lat temu 2 miechy w szpitalu lekarze podejrzewali wozek :( i juz wtedy wiedzialam ze nigdy bym go nie zostawila i mimo tego ze przykuty bylby do wozka kochalabym go tak samo
Dzisiaj w pracy gadalysmy z kolezankami co by bylo jak by dziecko urodzilo sie chore ,nic by nie bylo bym je kochala i wychowywala i nigdzie nie oddala ,a one sie dziwyly i o usunieciu gadaly nie sorry ja bym tego nie dala rady zrobic .
Kiedys za malolata ogladalam film "niemy krzyk "i nigdy przenigdy .

Ma byc co bedzie jezeli bedzie tak a nie inaczej to taka wola Boga .

maxine wiele w zyciu ci sie przytafiło i cie z jednej strony rozumie i nie mam ci za złe ze myslisz tak a nie inaczej każdy jednak postrzega sprawe w swoim własnie świetle ja przebaczyłam bo moja mam nauczyła mnie przbaczac w kazdej kwesti ty nie miałas ani matki ani ojca sama sie wychowywalas ja w sumie tez ale mama duzo wniosła w moje życie tule cie mocno...

dzieki kochana
Jest tego jeszcze wiecej ale jakos nie lubie o tym gadac bo zawsze takie to przykre .
Jakos dalam rade i zyje dzisiaj normalnie mam normalny dom bez pijanstwa ,klotni i tego calego syfu a wiele razy sylszalam jak to ludzie gadali ze ze mnie tez nic nie bedzie i skoncze jak matka .
Bo kiedys bylo sie mlodym i na dysko poszlo lub pierwszy raz w zyciu wodka upilo i na piechote z baletow do domu wracalo a na wsi wiadomo wszystko widza i sylsza .

Jestem szczesliwa ze tak zyje a to ze ja nie mialam matczynej milosci spowodowalo ze moje dziecko/dzieci dostana ja w podwojnej porcji .
Mo m jest dla mnie wszystkim mezem ,ojcem ,matka itd

maxine masz ode mnie ciacho jestes niesamowicie nastawiona do życia żeby było więciej takich osób kochana moja

tez jestes kochana .
A teraz musze myju i lulu jutro z rana atakuje urzad o mieszkanie i az nie chce myslec jak bedzie inaczej hmmmmm nie oddam im kluczy i czaes
Trzymajcie kciukasy kochane
A jak mocno trzymac bedziecie to sie tam wprawadzimy i zaproszenia na imprezke powysylam bedzie wielkie zarcie i desperado i wszystko co chcecie .

Spokojnej nocki kochane moje

maxine-fee

hmmm ale wszystkie co mowicie ze byscie tego zrobic nie mogły wydaje mi sie ze mwoicie o przyszłosci bo narazie przeciez nie musicie o tymmyslec ze sie tak wtyraze,ale zastanowcie sie i pomyslce co by było gdyby to teraz miało nastapc czyli ty maxine-fee teraz nie dałabys rade bo jestes w ciazy (choc jako jedyna wziełas taka opcje pod uwage),nieznajoma ty masz malutkie dziecko a pewnei chciałabys miec drugie?jezeli musiałbys sie opiekowac 24h nei dałabys rade musiałbys teraz dzieko wziasc w odstawke a o drugim pomarzyc :(,aminka tez jestes młoda i masz sliczna coreczke a chciałbys dla niej rodzenstwa ?itd wszystkie mowicie przyszłosciowo a pomyslce o terazniejszosci czy tez myslałbyscie tak samo?ok bo wasza mam sie opiekuje babcia itp ale to wasza mam ma dzieci was odchowane ktore maja rodzine i nei musi juz sie o was tak martwic i jeszcze wezcie pod uwage jak to choroba nie z kazda dacie sobei rade w domu bo nei zrobicie z niego prawie ze szpitala

powiem tylko jedno na koniec tej dyskusji jak nie jestescie w takiej sytuacji to mozecie sobie gdybac i sie zapierac ze nigdy a zycie układa rozne scenariusze :(

W krajach anglosaskich ludzie wiedzą,że na starość trafią do Nursing Home,myślę,że to lepsza nazwa niz polskie.
Ja mogę coś dodać od siebie od strony osoby,która pracowała w takim miejscu.Po przyjeździe do Ire zanim dostałam pozwolenie na pracę jako pielęgniarka,pracowałam jako pomoc pielęgniarska w Nursing Home,później jako pielęgniarka.Nie jest to najgorsze miejsce na świecie,zwłaszcza,dla osób które potrzebują całodobowej opieki.Nikt w domu nie ma hoista,specjalnego łóżka czy siły siłacza aby się opiekować starszym człowiekiem.Są ludzie,którzy bardzo cierpią trafiając do takiego miejsc ale większość się szybko adaptuje do nowych warunków.Myślę,że dużo zależy od ludzi pracujących w takiej instytucji.W miejscu,gdzie obecnie pracuję,gdy ktoś z rezydentów umiera jest smutno,nie dlatego że tak wypada ale dlatego,że przywiązujemy się do tych ludzi,niektórzy nie śnili nawet o takich wawunkach jakie mają w naszym domu,staramy się wspierać rodziny.Niektórzy nie śnili oZ Amelką odwiedzamy ich czasem,chcę żeby moje dziecko wiedziało,że życie to nie tylko młodość ale i starość i niemoc,zależność od innych osób.
Szkoda,że w Polsce panuje przekonanie,że dom opieki to najgorsze co może człowieka w życiu spotkać.

Majka moze i gdybam ale nawet gdyby sie to mialo przytrafic tu i teraz nie pozwolliłabym oddac zatrudnilabym kogos do pomocy przy myciu nawet gdybym była w ciąży nie oddalabym ani matki ani tesciowej mimo wszystko sama tak mowisz bo masz takie nastawienie wyjscie zawsze jakies jest wiem ze obie moje siostry na pewno nie odwróciłyby sie od matki i równiez nie pozwolilyby oddac jej wiele rozmawiałysmy a ten temat kiedys i wiem ze moja matka do konca bedzie z nami i nie pozna co to jest dom starców....

Majka, niby o przyszlosci sie mowi majac na mysli starszych ludzi... Ale popatrz, ja mam dopiero 31 lat, a moj tata juz 80... najmlodszy nie jest. Poki co cieszy sie rewelacyjnym zdrowiem, ale w tym wieku to w kazdy nowy dzien patrzy sie ze strachem. Na razie jest z nim mama, ale ona z kolei najzdrowsza nie jest i tak to wyglada. Nie wyobrazam sobie jednak, ze jaky cos sie stalo mialabym ich nie wziac albo co.
Poza tym podkreslilam wlasnie, ze nie chodzi mi tylko o starszych ludzi, wypadek moze zdarzyc sie kazdemu w kazdej chwili. Kazdy z nas moze wyladowac na wozku, albo co gorsza w lozku. I co- oddac taka osobe do domu opieki?
Zastanawiam sie tylko dlaczego tak wiele osob nie oddalo by wlasnie mezy czy dziecka, a rodzicow tak (pomijam ekstrelamne sytuacje jak u Maxine np.) i nie wspomne juz o tesciach...

gonialbn zgadzam sie z toba niestety w Polsce jeszcze jest inaczej ,a człwoiek ktory tak postapi i odda jest najczesciej potepiany słowami ,,ja bym tak nie mogł/a" i duzo osob sie tak wypowiada co własciwie nie miało z taka sytuacja do czynienia,wtedy bardzo fajnie sie mowi ja nigdy,napewno rodzenstwo i rodzina pomoze, przeciez mozna kogos zatrudnic (koszt miesieczny pilegniarki to ok 1500zł jedna nie wchodzi w rachube) itp jezeli ktos ma w rodzinie lub w wsrod znajomych jedank taka sytuacje zaczynamy patrzec inaczej jezeli oczywscie znamy ta sytuacje bardzo dobrze nie powierzchownie,to nei jest tak jak ktos sobie wyobraza jak pzry malutkim dziecku pamietajmy ze osoba bedzie czuła sie coraz gorzej i coraz wiecej opieki bedzie potzrebowała,jezeli kobieto wazysz np 60 a człowiek przykuty do wozka a potem łozka wazy dwa razy tyle niz jego waga bez specjalistycznego sprzetu flaki sobie wyprujesz ale takich rzeczach nikt nei mysli jak sypie ideałami opieki,kregosłup ci na tyle wysiadzie ze kolejny ruch grozi ci kalectwem ale o takich rzeczach tez nikt nie mysli ech dziewczyny cieszcie sie ze macie takie ideały i zebyscie tego nei zrobiły nie macie takiej potzreby wiec łatwo wszystko sie mowi

majka bez obrazy ale wydaje mi sie ze idealizujesz swoja strone moja mama gdy mieszkalismy jeszcze w wynajmowanym domu bezinteresowanie zajmowała sie starsza sasiadka podkreslam ze bezinteresownie kobieta miała dzieci syna i corke w stanach ale nikt jej nie odwiedzał nie interesowal sie i nie pomyslał nawet tak jak ty zeby ja oddac do domu starców.... wiem co wtedy przeszła sama chodzilam tam po szkole i pomagałam jej myc sprzatac zmieniac pampersy i wiele wiele innych rzeczy a mialam zaledwie 13lat dla mnie to bylo normalne ze trzeba kobiecie pomóc chodzilismy do niej o 23 nawet zeby spradzic czy nic jej nie potrzeba i czy wszystko ma przy lożku pózniej gdy moja mama sie rochorowała to chodziłam do niej sama z siostra 2 lata starsza ode mnie i my ją kąpalysmy wiem co to znaczy wiec nie idealizuj potrafie zrozumiec wszystko sa rózne przyrzady zeby sie przytrzymac i pomóc wystarczy tylko kupic i zamontowac jak lazienka i wc jesli jest na wózku troche checi.... nie mówie ze kazdy potrafi i kazdy ma swoje poglady maxine swoje ja swoje ty swoje ale drażni mnie to ze piszesz to choc nie wiesz kto co przeszedł i wcale w tej kwesti nie mysle inaczej bo wiem co znaczy opiekowac sie dzieckiem a osobą starsza wiem ze to jest bardzo odpowiedzialne itd ...nie krytykuje nikogo a słowo ze ja bym nie mogła wyraża mnie a nie obraża innych osób żle może mnie zrozumialas jesli kogos obraziłam bardzo przepraszam nie chce nieporozumiem kazdy wypowiada sie wzgledem siebie poprostu...

nieznajoma chyba nikogo nie obraziłas, ja przynajmniej tego tak nie odebrałam mowitylko jak to wyglada troszke od ,,srodka" natomiast przerobienie łazienki itp to nie takei proste niekeidy poprostu sie nie da ogolnie mysle ze ludzie poprostu zbyt szybko wypowiadaja takie słowa :nie mogłabym i tyle to moje zdanie .Nie zamierzam tu sie absolutnie kłocic ani nikomu nic zarzucac ,bardzo ladnei ze pomagałas i twoja mam tez ale takich ludzi jest mało na swiecie :(

wiem tylko każdy uzewnetrznia siebie...przerobienie lazienki chodzilo mi o to ze jak starsza osoba no chodzi i zeby mogła sie np sama troszke poddzwignac nie sugeruje tu typowego przerobienia od razu na lazienki z jakimis cudami dałam tylko przykład moze niekótrzy faktycznie wypowiadaja sie za szybko i pochopnie ale wiem co bym zrobiła na moim miejscu przerabiałam ten temat niejednokrotnie z rodzina wiec wiem jakie jest poje zdanie i co ja bym zrobiła miejmy nadzieje ze nasi najbliżsi spokojnie dozyja starosci bez takiech chorób co by wymagali stalej całodobowej opieki...

Majka napisał:gonialbn zgadzam sie z toba niestety w Polsce jeszcze jest inaczej ,a człwoiek ktory tak postapi i odda jest najczesciej potepiany słowami ,,ja bym tak nie mogł/a" i duzo osob sie tak wypowiada co własciwie nie miało z taka sytuacja do czynienia,wtedy bardzo fajnie sie mowi ja nigdy,napewno rodzenstwo i rodzina pomoze, przeciez mozna kogos zatrudnic (koszt miesieczny pilegniarki to ok 1500zł jedna nie wchodzi w rachube) itp jezeli ktos ma w rodzinie lub w wsrod znajomych jedank taka sytuacje zaczynamy patrzec inaczej jezeli oczywscie znamy ta sytuacje bardzo dobrze nie powierzchownie,to nei jest tak jak ktos sobie wyobraza jak pzry malutkim dziecku pamietajmy ze osoba bedzie czuła sie coraz gorzej i coraz wiecej opieki bedzie potzrebowała,jezeli kobieto wazysz np 60 a człowiek przykuty do wozka a potem łozka wazy dwa razy tyle niz jego waga bez specjalistycznego sprzetu flaki sobie wyprujesz ale takich rzeczach nikt nei mysli jak sypie ideałami opieki,kregosłup ci na tyle wysiadzie ze kolejny ruch grozi ci kalectwem ale o takich rzeczach tez nikt nie mysli ech dziewczyny cieszcie sie ze macie takie ideały i zebyscie tego nei zrobiły nie macie takiej potzreby wiec łatwo wszystko sie mowi

Nie wiem co ma na celu Twoja wypowiedź chcesz nas przekonać do tego byśmy oddawali swoich bliskich do ośrodka bo tak jest wygodniej, i lepiej wyjdzie się materialnie? Nie wiesz jaka jest każda z nas i nie możesz zakładać tego że tylko tak mówimy a co będzie to się okaże jak taka sytuacja zaistnieje!
Moja mama jest dla mnie wszystkim i ja miałabym odwdzięczyć się za jej poświęcenie miłość tym że jak już będzie schorowana, nie będzie mogła chodzić ( bo niestety takie są rokowania) to żeby nie brać na siebie ciężaru odeślę ją do domu starców?
Tylko ja nie mam zamiaru tak zrobić odwrócić się od bliskiej osoby w momencie gdy najbardziej będzie mnie potrzebować! I nie mam zamiaru nikogo przekonywać do tego że tak postąpię i że to nie jest tylko moje gadanie ! Bo to jest fakt a nie moje ideały

Bardzo ciekawa dyskusja się wywiązała, nie powiem, czytam regularnie.
Pamiętajcie jednak, że ile ludzi tyle opinii...
A życie lubi płatać figle.

dyskusja bardzo ciekawa tez w wolnej chwili wpadam podpatrzec co nowego
a jakiz zbieg okolicznosci bo własnie wczoraj w wiadomosciach bebnili o ludziach w podobnej sytuacji, tzn. rodzicach dzieci niepełnosprawnych ktore wymagaja opieki 24 h/ dobe. oni rowniez borykaja sie z dylematem co zrobic: oddac dziecko do "domu opieki" gdzie beda miec zapewniona opieke cały czas czy zrezygnowac z pracy by poswiecic sie całkowicie swojemu dziecku. Niestety ci ludzie rowniez rozwazali co bardziej im sie oplaca finansowo, bo czasem rozsadek jest głosniejszy od serca
rodzice ci chca wystarac sie by zapewniono im godziwy zasilek pielegnacyjny na chore niepelnosprawne dzieci , w takiej wysokosci by chociaz jedno z rodzicow mogło zrezygnowac ze swojej pracy i opiekowac sie dzieckiem jezeli nie ma mozliwosci pobytu w "domu opieki"
jak widzicie dziewczyny ten temat jest bardzo szeroki i to naprawde jest trudna decyzja, czy oddac kogos do domu opieki czy nie, dlatego kazdy postepuje tak jak zmusza go do tego sytuacja.

alez ja nikogo nei przekonuje do oddania zle zostałam zrozumiana chyba ani tymabrdziej koszty chodzi mi o to ze finansowo niestety nie kazdego na to stac (na opieke pilegniarki),ja tylko chce pwoiedziec jak to powiedziala Nitka ze zycie lubi płatac figle i neikiedy kochajaca osobe jestesmy zmuszeni do umieszczenia w takiej placowce ,wtedy nalezy wybrac sprawdzona i z najlepsza opieka

dodam jeszcze jeden przyklad z zycia
moja sasiadka była chora na schizofremie i mieszkała z synem kawalerem, ktory sie nia opiekował. na poczatku kobieta byla sprawna fizycznie i dzieki stalej opiece lekarskiej mogła funkcjonowac normalnie . ale z wiekiem choroba sie pogłebila i doszlo jeszcze kilka innych schorzen. pozniej opieka musiala byc juz bardziej intensywna i dodatkowo opiekowal sie nia jeszcze drugi syn ze zona ale oni byli dojezdzajacy. 3 lata temu przed bozym narodzeniem sasiadke zabralo pogotowie bo zasłabła i okazało sie ze miala bardzo silna anemie i jeszcze inne sprawy wyszły na jaw i musiała lezec 2 tygodnie pod kroplowkami. w tym czasie jej dwaj synowie i synowa zaczeli zadawac sobie pytanie co dalej? sami tez juz nie byli pierwszej mlodosci mieli 60 lat i ta synowa ma problemy z kregłosupem a mama niestety wymagała opieki całodobowej. wiedzieli ze nie moga jej zapewnic tych warunkow w domu wiec załatwili jej pobyt w domu opieki. odwiedzali ja prawie codziennie i jak z nimi potem rozmawialam to oni tez nie załowali decyzji, bo woleli doplacic za pobyt w domu opieki ale zeby ich matka miała godziwa opieke ktorej oni jej nie mogli zapewnic bo sami mielei problemy zdrrowotne. dzieki dobrej opiece rowniez medycznej ich mataka mogła zyc jeszcze pol roku, a byc moze gdyby nie podjeli takiej decyzji jej czas byłby krotszy...

Majka napisał:alez ja nikogo nei przekonuje do oddania zle zostałam zrozumiana chyba ani tymabrdziej koszty chodzi mi o to ze finansowo niestety nie kazdego na to stac (na opieke pilegniarki),ja tylko chce pwoiedziec jak to powiedziala Nitka ze zycie lubi płatac figle i neikiedy kochajaca osobe jestesmy zmuszeni do umieszczenia w takiej placowce ,wtedy nalezy wybrac sprawdzona i z najlepsza opieka

No tak życie lubi płatać figle!
Ja napisałam tylko to co ja zrobię nawet jeśli będą jakiekolwiek przeszkody!A myślę ,że dam radę bo nie jestem sama i moi bliscy myślą tak jak ja! Wiele przeżyłam , wiele widziałam także te sytuacje nie są mi obce!

Myślę,że nasza przyszłość jednak to wiecej domów opieki dla starszych.Niestety starzejemy sie jako społeczeństwo i jeśli my nie oddamy naszych rodziców do takiej instytucji to super,że zapewnimy im sami opiekę,ale nie wiadomo co zrobia nasze dzieci jak będziemy starzy.Ja nie wykluczam opcji domu opieki dla siebie.Nie chcę obciażać swojego dziecka ponad siły,jesli będę leżącą staruszkąchce albo zakrecona jak 150 okropną babką.Na razie chciałabym mieć dobry kontakt ze swoja córką,co dla mnie oznacza,że w przyszłosci będzie mnie odwiedzać regularnie w nowym domu.

gonialbn napisał:W krajach anglosaskich ludzie wiedzą,że na starość trafią do Nursing Home,myślę,że to lepsza nazwa niz polskie.
Ja mogę coś dodać od siebie od strony osoby,która pracowała w takim miejscu.Po przyjeździe do Ire zanim dostałam pozwolenie na pracę jako pielęgniarka,pracowałam jako pomoc pielęgniarska w Nursing Home,później jako pielęgniarka.Nie jest to najgorsze miejsce na świecie,zwłaszcza,dla osób które potrzebują całodobowej opieki.Nikt w domu nie ma hoista,specjalnego łóżka czy siły siłacza aby się opiekować starszym człowiekiem.Są ludzie,którzy bardzo cierpią trafiając do takiego miejsc ale większość się szybko adaptuje do nowych warunków.Myślę,że dużo zależy od ludzi pracujących w takiej instytucji.W miejscu,gdzie obecnie pracuję,gdy ktoś z rezydentów umiera jest smutno,nie dlatego że tak wypada ale dlatego,że przywiązujemy się do tych ludzi,niektórzy nie śnili nawet o takich wawunkach jakie mają w naszym domu,staramy się wspierać rodziny.Niektórzy nie śnili oZ Amelką odwiedzamy ich czasem,chcę żeby moje dziecko wiedziało,że życie to nie tylko młodość ale i starość i niemoc,zależność od innych osób.
Szkoda,że w Polsce panuje przekonanie,że dom opieki to najgorsze co może człowieka w życiu spotkać.

wiem o tych domach opieki w usa
moja rodzina mieszka w chicago i ci strarsi twierdza ze oni beda tamn mieszkac jak nie beda sobie juz dawac rade sami
ciotka moja jzu ma wybrany dom byla w kilku spedzila tam kilka godzin nawet zostal poczestowana posilkiem
tam ludzie maja swoje pokoje samochody moga wychodzic kiedy chca
ale maja opieke medyczna w razie co i jak mowi moja ciotka towarzystwo w swoim wieku
u nas niestety te domy opiki nie ciesza sie taka renoma a szkoda
zreszta w usa i innych rodzice mieszkaja sami dzieci szybko sie usamodzielniaja i przyjezdzaja w odwiedziny takze chyba rodzicom nawet to jest na reke
a staruszkow jadacych samochodami widzialam w chicago zatrzesienie
i to wygladajacych na dobrze po 70

Ja pracuje w takim domu starców i jeszcze do niedawna myslałam ze ludzie którzy oddaja swpoich bliskich są bez serca .Teraz mam już inne zdanie to ze oddaje sie kogoś to nie znaczy ze sie go nie kocha tzn ze troszczy sie o to zeby miał opieką cała dobę.W takich domach nasi bliscy są szczesliwi sa z ludzmi o podobnych problemach(o ile są w ogóle w kontakcie z rzeczywistoscią) są czyści ,pojedzeni są pod opieką wykwalifikowanego personelu dostaja leki o których oni zazwyczaj nie pamietamy a my nie mozemy podac bo jestemy w pracy.Wiem że to może wydać sie dziwne ale i my nie musimy rezygnowac z własnych planów.\ile z nas mówi jak bede stara nie chce aby mną sie opiekowac najkepiej umrzec ale nie kazdy ma takie"szczescie" ze umiera geriatria to mnóstwo chorób które są prawdziwym wyzwaniem dla rodziny!!!Myśle ze jeszcze pare lat i też tak bedziecie myslec bo oddanie kogoś do odpowiedniego domu starców bedzie normalne .Pozdrawiam głowa do góry
Izula

Ja już przygotowuje się do myśli, że kiedyś będę miała mamę u siebie, a być może również teściów.
Sądzę, że gdyby przyszło teściowi znaleźć się w domu opieki, to natychmiast umarłby ze zgryzoty. Kobitki by sobie na pewno lepiej poradziły Obie są dość rozrywkowe i pewnie szybko znalazłyby sobie towarzystwo i zajęcie.
Moja mama zawsze marzyła o domku z ogrodem na wsi, mogę jej to zapewnić na starość. Moje rodzeństwo na ten czas nie miałoby warunków, chociaż myślę, że zarówno brat, jak i siostra na pewno chętnie włączą się kiedyś do opieki nad mamą.
A pomysł na wzięcie mamusi - wyobraźcie sobie - wyszedł od mojego mężusia
A jeśli chodzi o teściów, to raczej nie spodziewam się się, żeby któryś ze szwagrów zechciał się zająć na stałe rodzicami. Może trochę pomogą...
Rozumiem i nie potępiam nikogo, kto umieszcza swoich bliskich w domu opieki. Szczególnie jeśli wymagają całodobowej opieki. Ja miałabym wyrzuty sumienie, szczególnie, ze wiem, że żadne z nich nie chciałoby się tam znaleźć.
W prawdzie moja mama mówiła kiedyś o tym, że sama, jeszcze póki jest "na chodzie" zacznie załatwiać sobie miejsce w takim domu, żeby nie być dla dzieci ciężarem, ale to było zanim kupiliśmy naszą wiejską chatkę.