Czy w Waszym życiu jest taka osoba którą podziwiacie?

U mnie taką osobą jest moja mama!Jest ciepła szczera, kochana choć w swoim życiu zaznała dużo zła i nieszczęścia! Przeżyła śmierć swoich najbliższych i to w tragicznych okolicznościach moja siostrzyczka jak miała 1,5 roczku zginęła pod pociągiem prócz niej zmarło jeszcze dwoje dzieci ,mój tata został utopiony jak mama była ze mną w 6 m-cu ciąży! Po 10 latach samotności znowu wyszła za mąż i męczy się z tym człowiekiem do dziś !
Jest najsilniejszą osobą jaką znam każdy na jej miejscu by się załamał ale nie ona!
Mam jeszcze dwójkę rodzeństwa i każde z nas wychowała na porządnych ludzi!
Mam nadzieję, że kiedyś będę mogła się jej odwdzięczyć!
Przepraszam Was ale poczułam taką potrzebę napisania tego!

u mnie tez mama wyszla za maz i miała6 dzieci zaraz po slubie moj ojciec zaczał ja bic i zecac sie psychicznie-jest alkoholikiem podpalil dom przez co musielismy radzic sobie sami tzn mama z nasza 4 rodzenstwa jedna najstarasza siostra wyszła juz za maz a brat zamieszkał u znajomego kilka razy ojciec był w zakladach karnych ale jak wracał zawsze czulo sie strach i wiedzielizmy ze znowu matka bedzie bita jej 2 siostry tak jej namąciły i zabraly jej caly dobytek bo sie we wszystkim pogubiła pózniej zamieszkalismy w domku ktory zostal nam przydzielony z gminy od pozaru jest z ojcem w separacji kilka lat temu odwrocil sie od niej mój brat znowu zostala pozbawiona dachu nad głowa-siosta wziala ja do siebie ale 2 lata pzoniej splonął i jej dom wtedy zabrał ja drugi brat do swoich tesciów ale bratowej to nie pasowało i po roku poprostu ja spakowała i odstawila do siostry nie miała sie gdzie podziac dopiero tesciowa jej zaporoponowala zeby zamieszkala u niej i tak tez sie stało dopiero teraz siewprowadzili do nowego mieszkania i miejmy nadzieje ze juz nic przykrego sie nie zdarzy dodam jeszcze ze 3 mój brat w sierpniu popwiesił sie co tez bradzo ciezko przezyla podziwam ja ponad wszytsko teraz jak to pisze to łzy napływaja mi do oczu i sciska mnie w gardle cale życie miala pod górke :(((

musze jeszcze dodac ze po tym pozarze moja siostra o 2 lata starsza wychowywała sie z dala od nas u kuzynki mojej bo oni zaproponowali ze nam pomaga rezultat jest taki ze moja siostra wychowywała sie bez nas a my bez niej ale mamy swietny kontak .....rezulat nie licz na rodzine bo gowno ci pomoze...

Nieznajoma
Mój ojczym też jest alkoholikiem pije do teraz! I też bił mamę do czasu jak mój starszy brat urósł na tyle że się mu przeciwstawił! Przez tego śmiecia mama słabo słyszy! Bił ją też w ciąży i przez to dzidzia po urodzeniu samodzielnie nie mogła oddychać i zmarła dla mnie to on ją zabił!Nienawidzę go czasem życzę mu śmierci może to i źle ale dzięki temu mama by była szczęśliwsza!

Owszem, mój mąż
Całkiem fajny z niego chłopak, kumaty nawet
Ma kilka cech które podziwiam w nim szczególnie....
między innymi cierpliwość i zdolność oceniania sytuacji na chłodno.
Mnie do bycia cierpliwą baaardzo wiele brakuje i kiedy jest jakaś sytuacja kryzysowa przeważnie wybucham bądź zwyczajnie się gubię. Wtedy moja chłopina zawsze potrafi wszystko opanować ze stoickim spokojem i przy okazji dobrze przy tym wygląda hihihi

Taką osobą w moim życiu był mój już nie żyjący tatuś , był dla mnie całym światem , zawsze był blisko i potrafił rozwiązać każdy problem , nigdy mnie nie krytykował , był na każde moje zawołanie ,pomagał mi podejmować trudne decyzje i nigdy nie mówił że czegoś nie da się zrobić! Odszedł zbyt szybko ale widocznie był potrzebny tam w górze!
Bardzo mi jego brakuje i jest mi przykro że moje dzieci nie mogą wychowywać się z tak cudownym człowiekiem!


LOS NIE JEST SPRAWIEDLIWY!

Historie napisane przez mamę33 i nieznajomą sklonily mnie do refleksji: jak trudne, zagmatwane bywają ludzkie losy. A jednak sa osoby ktore wręcz heroicznie potrafia stawić czołe przeciwnościom losu i ludzkiej podłości.

Mi przychodzi na myśł moja znajoma z realu. Ma 5-tke dzieci w ieku od 8 do 22 lat. Parę lat temu musiała rozstać się z mężem ktory popadl w alkoholozm i narkomanie. Wyobraźcie sobie : z 5-ką dzieci na utrzymaniu!!! Na szczęście wspomogli ją teściowei - ludzie dobrze sytuowani ale juz w podeszlym wieku. Sprzedała dom i dziakę w atrakcyjnej dzielnicy i wyprowadzila się na przedmieścia ale w te sposób uzyskala jakiś kapitał, który może spożytkowac dla wychowania dzieci. Mimo, że wszystko bylo na jej głowie poradzila sobie i jest osoba jak na to co przeszla bardzo pogodna. Szczerze ję podziwiam.

Drugą osobą jest znajoma z netu która mialem tez okazję poznac w realu. Nie bedę o niej pisał bo może uda mi się zaprosic ją na nasze forum. Ale też nieszczęściami, ktore ja spotkaly mogłaby obdzielic kilka życiorysów.

Wspaniale, dzielne kobiety...

Marlenka córka mojej znajomej choruje na łamliwość kości ,ma 15 lat mimo cieżkiej choroby zawsze umie mnie podnieść na duchu zamiast ja ja to ostatnio ona mnie,podziwiam tą dziewczynke i ciesze sie ze ją znam,ma dopiero 15 lat a więcej wycierpiała niż ja za 31 latek..........

Moja koleżanka Kasia, zawsze ją podziwiałam jest świetną optymistką, niczym się nie przejmuje, ciągle zmienia miejsce zamieszkania. Jestem zupełnym przeciwieństwem, dlatego ją podziwiam.