Boję się!

Od jakiegoś już czasu nie daję sobie rady ze swoim synkiem! Boję się, że może być dzieckiem nadpobudliwym! Jeszcze dziś naczytałam się o tym w internecie i po prostu nie wiem co o tym wszystkim myśleć! Mam nadzieję, że przesadzam i to tylko mój wymysł!

a czemu myślisz o ADHD?

pewnie ze to twój wymysł!!!
nie czytaj juz w internecie takich rzeczy, ja też niedawno naczytałam sie o szczepionkach we Francji,świńskiej grypie i takich tam; myślałam że mnie roztelepie ze strachu wiec wiem jak sie czujesz nie martw wie bedzie dobrze i nie daj sie

kobieto jak ja patrzę na Mimi to mam wrażenie że ona jest ksiązkowym przykładem na ADHD...ale stukam się w głowę i zaraz dodaję, że jest rozpieszczona jak dziadowski bicz i wchodzi nam po prostu na głowę i nie jest żadnym nadpobudliwym dzieckiem!!!
a o ADHD wiem sporo więc mi uwierz

Jest strasznie nakręcony jakby miał motorek w dupci! Wszędzie go pełno nigdy się nie męczy,próbuje nami rządzić, jest uparty, wszystko wymusza krzykiem......
A z drugiej strony jest kochany ,wrażliwy,ma dużo miłości w sobie ....
Mogłabym tak wymieniać i wymieniać

nadpobudliwość wcale nie wyklucza wszystkich tych cech które wymieniasz (wrażliwość itp.), ale jest to zespół cech bardzo złożony i powinien on być potwierdzony licznymi testami...Ty masz po prostu żywe, zdrowe dziecko

MamaM dziś się poryczałam bo nie mogłam sobie z nim poradzić i cierpliwości mi zabrakło wrzasnęłam na niego ale to też nic nie dało! Nie wiem co mam już robić wszystko zawodzi

kobieto przecież Ty jesteś w ciąży!!! hormony szaleją!!! gdybyś pewnie w ciąży nie była całkiem inaczej byś widziała tą sytuację. Pamiętam jaką ja byłam jęczącą zołzą w ciązy. A Twój synuś pewnie próbuje twoich sił. To normalne tak dzieci robią. A że nakrzyczałaś na niego i nic z tego sobie nie robi. Mimi też tak robi, prawie zawsze i wcale nie uważam że ma ADHD. rozpieściłyśmy nasze dzieci i tyle. Tak to jest jak się jedynaka wychowuje.

Znowu się poryczałam jakoś sobie ostatnio nie daję rady! Same czarne myśli przychodzą mi do tego mojego łba!

nie płacz szkoda dzidzi w brzuchu...wszystko minie...wszystko będzie dobrze...nie płacz, nie warto tracić czasu na łzy...masz zdrowe dzieci, sama wiesz jak to wiele znaczy

Kochana jesteś! Dziękuję Ci!
Mój Pawełek już dużo przeżył w tym swoim życiu jeszcze skutki odczuwa do tej pory może dlatego tak się boję o niego! Każde jego zachowanie interpretuję już pod jakimś kątem i w ten sposób robię i jemu i sobie krzywdę!

nie znam historii Pawełka ale na pewno ciężko Was doświadczyła skoro do dziś tak bardzo to przeżywasz...każde dziecko to cud i nawet gdyby Twoje czarne myśli się sprawdziły to ADHD to pikuś w porównaniu z tym co niejednokrotnie jako oligofrenopedagog oglądałam. Uwierz mi dzisiaj takie dzieci doskonale funkcjonują w środowisku, wzrosła świadomość społeczna, a zreszą....Pawełek NIE MA ADHD!!!!

Mądra z Ciebie Kobietka! A ja muszę jakoś wziąć się w garść i zacząć bardziej pozytywnie patrzeć na życie!
Mojego synka po urodzeniu zarażono w szpitalu posocznicą w ostatniej chwili mu to wykryli! Po kilku miesiącach okazało się też że przeszedł cytomegalię której skutki odczuwa do dziś i jeszcze w późniejszym okresie mogą wyjść jakieś ukryte objawy dlatego tak się o niego boję i śledzę tak jego zachowanie!

błagam Was - nie czytajcie w necie żadnych porad dotyczących "podejrzewanych" schorzeń, czy to u dziecka, czy to u siebie albo nie daj Bóg o ciąży

Od tego są lekarze.

Będąc w ciązy miałam wszystkie objawy wszystkich chorób o jakich pisały różne strony o tematyce ciążowej, przed ciążą miałam wszystkie choroby o jakich pisały strony dla kobiet, a teraz mam rozum.
Wystarczy.

Naprawdę w necie opisuje się zawsze skrajne przypadki, piszą to ludzie często bez fachowej wiedzy itp.

Odstaw internet Babo kochana.
Poza nzm

Niteczko za tą wypowiedź masz ode mnie ciacho

mamo33...mam nadzieję, że dziś jesteś uśmiechnięta no i pawełek oczywiście też!

Zgadzam sie z Nitką i MamąM od czytania netu można sie tylko rozchorować.Mama33 nie czytaj tych bredni, jak masz jakieś podejrzenie to spotkaj sie z kimś kto sie zna niech ocenie sytuację, wtedy sie uspokoisz. Ja osobiście jestem przekonana że Pawełek nie ma ADHD.

Dzisiaj było dużo lepiej!Pawełek jest kochany, mądry choć czasem nie mogę za nim nadążyć!
Ja muszę trochę nad sobą popracować bo brakuje mi w pewnych sytuacjach cierpliwości!

Mama33 ja sobie zawsze powtarzam (choć nie zawsze sie stosuje bo wiadomo że nerwy puszczają) spokój rodzi spokój a złość rodzi złość. W sytuacjach z dziećmi szczególnie to sie sprawdza.

mama33 nie ma co się martwić na zapas jak faktycznie coś wzbudza w Tobie niepokój to po prostu skonsultuj to z lekarzem a póki co nie zaśmiecaj sobie głowy!!Ja jak byłam w ciąży to tak jak Nitka miałam wszystkie choroby świata a nie daj Panie Boże jak coś tam tylko troszeczkę wyszło nie tak jak powinno(krew,mocz czy USG)to była masakra!!!Oszaleć można było ze mną!!!
Tak jak dziewczyny sądzę,że masz zdrowego i żywego dzieciaka w domku i z tego powinnaś się cieszyć jak by był jakiś anemiczny,nader spokojny itd.też byś się pewnie niepokoiła więc głowa do góry,wielkie przytulańsko z synkiem,wielki buziak no i dziękuj Bogu,że masz takiego skarba!!
A ode mnie dla Was buziole :*

Dzięki dziewczyny
Codziennie dziękuję Bogu za to że mam mojego skarba kocham go najmocniej w świecie
Po prostu za dużo myślę i przez to może za dużo sobie do tej mózgownicy wkręcam!

nooooo...banankiem do góry:)

Jestem chyba przewrażliwiona!
Dziś synek też był nakręcony ale kochany! Od pewnego czasu moja dzidzia w brzuszku kopie no i dziś przyłożyłam rączkę synka do brzucha żeby też poczuł i tak czekał niecierpliwie i w pewnym momencie tak podskoczył z radości i aż krzyknął: mamusiu dziewczynka siostrzyczka mnie dotknęła ! Się mocno wzruszyłam

zawsze chciałam mieć też starszego brata!!!

a jeżeli chodzi o nakręcenie...szkoda że nie widziałąś Niuńki przed prysznicem...jakby w tyłku motorek miała...latała wokół komina jak wściekła, właziła pod schody i o mało za nogi jej nie wyciągałam, wlazła pod stolik i nogami go chciałą podnosić,... dosłownie obłęd!!! może to jakaś epidemia i nasze dzieci zachowują się jakby się szaleju najadły:)

A może to przez tą porę roku tak działa na dzieci! Ostatnio to u nas ciągle padało to Nasz Pawełek nawet nie miał gdzie się wyszaleć a na 38 m to trochę ciężko

no fakt, Niuńka jak nie wychodzi ze dwa dni na dwór to szaleję jak dziki dzik...dzisiaj była wprawdzie na dworze z babcią ale chyba za krótko bo dosłownie chciała dom wieczorem roznieść

Cieszę się że się podzieliłam swoimi obawami bo dzięki Waszym odpowiedziom jestem coraz bardziej spokojniejsza!
Cieszę się z tego że trafiłam na to forum bo tu poznałam fajne i wartościowe Babki

no bo tu przecież same nie-złe mamy:)!!!;)

Otuz oto a ze tak

baaaaaaaaaa

Boskie Baby jesteście

Mama33 moja Jessi od otwarcia oczu nie siedzi,nie lezy i nie chodzi....ona caly czas biega.Jest doslownie w szedzie w kazdej minucie.Nawet zjesc spokojnie nie potrafi bo a to tanczy a to rusza nogami i wogole caly czas sie wierci.Czasami doslownie az mi sie w glowie kreci jak chce wzrokiem za nia nadazyc.
Czasami nawet smieje sie do meza ze mamy dziecko z ADHD na bank.

Tak ze naprawde nie martw sie niczym bo tak dzieci tez maja.Ja osobiscie wole ze Jessi jest pelna zycia niz by miala byc taka spokojna i osowiala caly czas.
Kochana dodatkowo jestes przeciez w ciazy i chormony swoje robia przez co do Twojej wrodzonej delikatnosci dochodzi jeszcze wiecej i zmartwienia gotowe.
Wszystko napewno jest i bedzie dobrze